APURIMAC-Έλλη Πασπαλά "MI ULTIMO TANGO EN ATENAS"

 Η ορχήστρα παίζει τον αργεντίνικο ρυθμό της και ο «κορυφαίος», σαν σε χορό τραγωδίας, απαγγέλλει τις λέξεις που ηχούν σαν καρφιά. Πίσω, η γειτονιά της Αθήνας. Μία εικόνα γνωστή από τα εκατοντάδες τηλεοπτικά ρεπορτάζ που μεταδόθηκαν από τις τηλεοράσεις όλου του κόσμου.

Οι λέξεις καρφώνονται η μία πίσω από την άλλη.
Μεγαλομανία, υποκρισία, τραγωδία, αντίθεση, οργασμός… και χάνονται μέσα στο τραγούδι.

Η Ελλάδα και όλος ο κόσμος παλεύουν για να αρθρώσουν έναν καινούργιο πολιτικό λόγο.
«Estamos Todos Griegos». - «Είμαστε όλοι Έλληνες»
Δεν είναι μόνον ένα σύνθημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Είναι κάτι παραπάνω πια. Είναι έκκληση, κραυγή, οργή, σκέψη,χορός, κίνηση, εικόνα.
Είναι κάλεσμα για τη διαμόρφωση μιας νέας κουλτούρας από εκείνους που νιώθουν και ένιωσαν στο πετσί τους την ανάγκη για αλλαγή πορείας αυτού του κόσμου.