Υποκρισία και δημοκρατία
Του Aλεξη Παπαχελα
Πολλή υποκρισία βγήκε στην επιφάνεια με το επεισόδιο της Σχολής Ευελπίδων. Αίφνης όλοι επέδειξαν με εντυπωσιακό τρόπο την ευαισθησία τους για το δημοκρατικό πολίτευμα και την ανάγκη προστασίας του.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρέπει όλοι μας να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τον ρόλο των άκρων και τους τυχόν οπαδούς μιας αριστερής, δεξιάς ή αριστεροδεξιάς χούντας. Η ιστορία έχει αποδείξει, παγκοσμίως, ότι οι μεγάλες κρίσεις σαν και αυτή που βιώνει η Ευρώπη οδηγούν σε πολέμους, εμφύλιες συρράξεις και την επικράτηση των άκρων. Οι σειρήνες των άκρων δεν πρέπει να σαγηνεύσουν κανέναν και αντιθέτως μέσα από τη δημοκρατία θα προκύψουν νέες λύσεις που να πείθουν.
Αναρωτιέμαι, όμως, πού ήταν όλη αυτή η ευαισθησία, που σήμερα ξεχειλίζει, όταν έπρεπε να προστατευθεί η μεταπολιτευτική δημοκρατία από τα ακραία συμπτώματα σήψης και παρακμής. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό ενός «ψαγμένου» ευέλπιδος, ο οποίος έχει εισαχθεί στη Σχολή μέσω Πανελληνίων και συνεπώς έχει κάποιο επίπεδο. Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει ο νεαρός εύελπις ότι η Ελλάδα αγόρασε γερμανικά τανκς σε απίστευτα υψηλή τιμή χωρίς, έως πολύ πρόσφατα, να έχει αγοράσει πυρομαχικά γι’ αυτά. Ναι, όπως το ακούτε, ή μάλλον το διαβάζετε. Μην ψάχνετε πολύ να βρείτε τι φταίει... Ή μήπως ο νεαρός εύελπις δεν ακούει και δεν μαθαίνει για το πόσο κόστισαν διάφορα άλλα εξοπλιστικά συστήματα από τα οποία... έλειπαν, πάλι για προφανείς λόγους, κάποια άκρως απαραίτητα συστήματα;
Η σήψη, η παρακμή και η γενικευμένη ατιμία χωρίς τιμωρία έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στα άκρα, είτε στα δεξιά είτε στα αριστερά. Οι όψιμοι λαϊκιστές αγνοούσαν τα φαινόμενα όταν τα έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους και προτιμούσαν να ασχολούνται με το lifestyle ή να γίνονται απολογητές αυτού του σάπιου ψευτοκατεστημένου φωνάζοντας «διαφθορά, πού την είδατε βρε παιδιά τη διαφθορά;». Ο νεαρός εύελπις, όμως, όπως και ο νεαρός διαδηλωτής από την άλλη πλευρά, δικαιούνται να είναι οργισμένοι όταν ο ένας θα πληρωθεί ελάχιστα για να κάνει βάρδια σε κάποιο ακριτικό νησί και ο άλλος δεν μπορεί να βρει δουλειά.
Δεν δικαιολογώ, και δεν θα το κάνω ποτέ, τις ακραίες συμπεριφορές και την ανομία. Η ελληνική δημοκρατία, όμως, προκειμένου να μην απειλείται από τα άκρα, πρέπει να βρει τη δύναμη να αυτοεξυγιανθεί για να μπορέσει να δώσει ελπίδα, δουλειές και μια προοπτική στους νέους που σήμερα ψάχνουν μανιωδώς να δουν αν μπορούν να βρουν μια δουλειά κάπου μακριά από εδώ...
Πολλή υποκρισία βγήκε στην επιφάνεια με το επεισόδιο της Σχολής Ευελπίδων. Αίφνης όλοι επέδειξαν με εντυπωσιακό τρόπο την ευαισθησία τους για το δημοκρατικό πολίτευμα και την ανάγκη προστασίας του.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρέπει όλοι μας να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τον ρόλο των άκρων και τους τυχόν οπαδούς μιας αριστερής, δεξιάς ή αριστεροδεξιάς χούντας. Η ιστορία έχει αποδείξει, παγκοσμίως, ότι οι μεγάλες κρίσεις σαν και αυτή που βιώνει η Ευρώπη οδηγούν σε πολέμους, εμφύλιες συρράξεις και την επικράτηση των άκρων. Οι σειρήνες των άκρων δεν πρέπει να σαγηνεύσουν κανέναν και αντιθέτως μέσα από τη δημοκρατία θα προκύψουν νέες λύσεις που να πείθουν.
Αναρωτιέμαι, όμως, πού ήταν όλη αυτή η ευαισθησία, που σήμερα ξεχειλίζει, όταν έπρεπε να προστατευθεί η μεταπολιτευτική δημοκρατία από τα ακραία συμπτώματα σήψης και παρακμής. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό ενός «ψαγμένου» ευέλπιδος, ο οποίος έχει εισαχθεί στη Σχολή μέσω Πανελληνίων και συνεπώς έχει κάποιο επίπεδο. Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει ο νεαρός εύελπις ότι η Ελλάδα αγόρασε γερμανικά τανκς σε απίστευτα υψηλή τιμή χωρίς, έως πολύ πρόσφατα, να έχει αγοράσει πυρομαχικά γι’ αυτά. Ναι, όπως το ακούτε, ή μάλλον το διαβάζετε. Μην ψάχνετε πολύ να βρείτε τι φταίει... Ή μήπως ο νεαρός εύελπις δεν ακούει και δεν μαθαίνει για το πόσο κόστισαν διάφορα άλλα εξοπλιστικά συστήματα από τα οποία... έλειπαν, πάλι για προφανείς λόγους, κάποια άκρως απαραίτητα συστήματα;
Η σήψη, η παρακμή και η γενικευμένη ατιμία χωρίς τιμωρία έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στα άκρα, είτε στα δεξιά είτε στα αριστερά. Οι όψιμοι λαϊκιστές αγνοούσαν τα φαινόμενα όταν τα έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους και προτιμούσαν να ασχολούνται με το lifestyle ή να γίνονται απολογητές αυτού του σάπιου ψευτοκατεστημένου φωνάζοντας «διαφθορά, πού την είδατε βρε παιδιά τη διαφθορά;». Ο νεαρός εύελπις, όμως, όπως και ο νεαρός διαδηλωτής από την άλλη πλευρά, δικαιούνται να είναι οργισμένοι όταν ο ένας θα πληρωθεί ελάχιστα για να κάνει βάρδια σε κάποιο ακριτικό νησί και ο άλλος δεν μπορεί να βρει δουλειά.
Δεν δικαιολογώ, και δεν θα το κάνω ποτέ, τις ακραίες συμπεριφορές και την ανομία. Η ελληνική δημοκρατία, όμως, προκειμένου να μην απειλείται από τα άκρα, πρέπει να βρει τη δύναμη να αυτοεξυγιανθεί για να μπορέσει να δώσει ελπίδα, δουλειές και μια προοπτική στους νέους που σήμερα ψάχνουν μανιωδώς να δουν αν μπορούν να βρουν μια δουλειά κάπου μακριά από εδώ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου