Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2013

Μάρθα Φριντζήλα: Στο «Μολών λαβέ» αναγνωρίζουμε την... αντρίλα μας

"Νιώθουμε περήφανοι ως Ελληνες για το «Μολών λαβέ» επειδή σ' αυτό αναγνωρίζουμε τη μαγκιά και την αντρίλα μας και δεν έχουμε διαβάσει ή έστω δει στη ζωή μας ούτε ένα έργο του Σοφοκλή ή του Ευριπίδη..."   Aσυμβίβαστη,και αληθινή η Mάρθα Φριντζήλα ερμηνεύτρια,ηθοποιός και σκηνοθέτης, συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της έντεχνης μουσικής σκηνής τα τελευταία χρονια.Μια καλλιτέχνης που ξέρει που πατα και που βρίσκεται,σε μια εποχή που οι περισσότεροι καλλιτέχνες δηλώνουν αριστεροί,προσπαθώντας έτσι να κουκουλώσουν την αμάθεια τους,πουλώντας το προφίλ του κουλτουριάρη αριστερού,που πολλές φορες δεν απέχει και πολύ από αυτό που λέμε ο κλασικός μαλάκας. Η Mάρθα Φριντζήλα,απαντάει με λογική και ειλικρίνεια,και ο αναγνώστης εύκολα μπορεί να το διακρίνει,στην συνέντευξη που ακολουθεί. "Η Mάρθα Φριντζήλα είτε τραγουδά είτε παίζει είναι εξίσου μαγευτική. Θεωρεί πως η Τέχνη είναι μία και ίσως γι' αυτό αγαπά εξίσου το Θέατρο και τη Μουσική, υπηρετώντας και τα δύο

Ποια είναι τα ερεθίσματά σου;

Εικόνα
Συντάχθηκε απο τον/την Τζιλ Δούκα    Παρασκευή, 21 Ιούνιος 2013 12:51 Γυρνώντας από το σινεμά, και μετά από απουσία 5 ωρών από τα social media, κατάλαβα ότι την επόμενη ημέρα υπήρχε η πιθανότητα να γινόταν αναγγελία για εκλογές. Ξυπνώντας η πρώτη κίνηση ήταν να μπω online και να δω τι είχε συμβεί. Την γλιτώσαμε για την ώρα, σκέφτηκα. Η δουλειά μου πάει πολύ καλά. Όμως, μετά από τα χθεσινά, άρχισα να κάνω (ξανά) περίεργες σκέψεις: να τραβήξω τα χρήματα από την τράπεζα (μην γελάς, ακόμα εκεί τα έχω) μήπως ακυρώσει η πολυεθνική το project, μήπως δεν έρθει το group των CEOs από το Λίβανο την άλλη εβδομάδα εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας και άλλα τέτοια όμορφα. Λίγο αν με έχεις διαβάσει, ξέρεις ότι αυτές οι σκέψεις δεν είναι... Τζιλ. Το μόνο πάνω στο οποίο έχουμε έλεγχο στην ζωή μας είναι οι σκέψεις μας, αυτά που λέμε και αυτά που πράττουμε. Τα παραπάνω συνδέονται στενά με τα ερεθίσματά μας . Για αυτόν τον λόγο το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών γίνονται

Συγκλονιστικός διάλογος καθηγητή – φοιτητή για το αν υπάρχει ο Θεός

Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του στο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου, για την σχέση μεταξύ...επιστήμης και πίστης στον Θεό.   Διαβάστε με προσοχή τον διάλογο και εξάγετε ο καθένας τα συμπεράσματά του! Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό; Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε. Καθ.: Είναι καλός ο Θεός; Φοιτ.: Φυσικά. Καθ.: Είναι ο...... Θεός παντοδύναμος; Φοιτ.: Ναι Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν; Φοιτ.: .. Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε νεαρέ μου. Είναι καλός ο Θεός; Φοιτ.: Ναι. Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος; Φοιτ.: Όχι. Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο; Φοιτ.: ο.. .. Θεός.. Καθ.: Σωστά.. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο; Φοιτ.: Ναι. Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Κα

"ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ"

Εικόνα
Η φωνή του Νίκου Παπάζογλου,ταξιδεύει στην ακριτική και πανέμορφη Νίσυρο,στο μπλε του Αιγαίου. " Για τους κήπους της γης, για το ροζ της αυγής, για το κύμα που απόμεινε μόνο, να χαϊδεύει με αφρούς, τους πικρούς μας καημούς και να διώχνει της πίκρας τον πόνο...

Διάκριση για ελληνική ταινία στην Κίνα,όπου το φίλμ γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Πάτμο

Το Βραβείο καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους διεθνώς, απέσπασε το STONE STORY των Σπύρου Παπαναστασίου και Γιάννη Νικολάου, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σανγκάης (16ο Shanghai International Film Festival (SIFF). Η ταινία, που είναι συμπαραγωγή της ΕΡΤ, γυρίστηκε στην Πάτμο, κυρίως από ντόπιους συντελεστές. Στο διαγωνιστικό Τμήμα Ταινιών Μικρού Μήκους του SIFF συμμετείχαν φέτος συνολικά 25 ταινίες, που επιλέχθηκαν από 2064 συμμετοχές από 90 χώρες. Στην ταινία, η οποία έχει προβληθεί στο 35ο Φεστιβάλ Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους Δράμας, πρωταγωνιστούν οι: Γιάννης Ανδρέου, Νίκος Καμπόσος (βοσκός), Μποντόσης Κοκκώνης (ψαράς) και Ιάκωβος Πιτσικάλης (βοηθός βοσκού). Κατά τη διάρκεια μιας άσκησης διαλογισμού στην άκρη ενός γκρεμού, ο κεντρικός ήρωας Θοδωρής, ή «Θ», βιώνει μια υπερβατική εμπειρία: το χέρι του αρχίζει να βυθίζεται μέσα στον βράχο. Η παράξενη αυτή διαδικασία διακόπτεται απότομα από ένα αναπάντεχο γεγονός με αποτέλεσμα το χέρι του να παραμείνει εγκλω

Τα αυγα, η ομελέτα και η ιστορία

Γραφει ο Αποστολος Δοξιαδης H φράση στο χθεσινό άρθρο του Αντώνη Σαμαρά, «ομελέτα δε γίνεται, χωρίς να σπάσεις αυγά,» είναι μια σαφής ηγετική πολιτική αφήγηση. Παρουσιάζει κάτι καινούργιο στην πολιτική μας ζωή: έναν ηγέτη που εισηγείται μεταρρυθμιστική πολιτική, έχοντας δώσει προηγουμένως σοβαρό δείγμα ότι την εννοεί. Γιατί η κοινότυπη φράση από μόνη της δε λέει απολύτως τίποτε. Θα μπορούσε να είναι μια συνηθισμένη, μεγαλόστομη αρλούμπα. Αποκτά όμως τεράστια σημασία, εν προκειμένω, γιατί στηρίζεται σε μια πράξη που έχει προηγηθεί, δίνοντας........υλικό αντίκρυσμα στα λόγια: το κλείσιμο της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης ραδιοτηλεόρασής μας, ως απαραίτητο προοίμιο στη δημιουργία μιας καινούργιας, υγιούς. Το αν ήταν σωστό ή απαραίτητο να γίνει έτσι όπως έγινε, ή όχι, είναι άλλο θέμα. Σχολιάζοντας εδώ την αφήγηση, μένω μόνο στο ότι έγινε. Γιατί η αφήγηση ενός ηγέτη δεν αρκεί να είναι ωραία ή έξυπνη ή χαριτωμένη ή ό,τι άλλο. Για να είναι έγκυρη είναι απαραίτητο ο ηγέτης να την εννοε

Η ΕΡΤ έχει μια ιστορική πρόκληση μπροστά της

Εικόνα
Ποσο εύκολο τελικά είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι μερικά πράγματα πρέπει και επιβάλλεται να αλλάξουν;Και όμως δεν είναι.Αρκεί να προσφωνήσουν λέξεις όπως για παράδειγμα χούντα και πραξικόπημα,για να δικαιολογήσουμε τη δικη μας θυματοποίηση και μαζί με αυτό να επιβεβαιώσουμε τη τρελα που χαρακτηρίζει τον νέο-έλληνα. Από τη μια να ζητάμε ριζικές αλλαγές σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και προχωράει μπροστά, και από τη άλλη σε οποιαδήποτε κίνηση αλλαγής πάει να γίνει σε αυτό το κωλοχανείο, να κατεβαίνουμε στους δρόμους ζητώντας να μην αλλάξει τίποτα,και να μείνουν τα πάντα έτσι όπως είναι.Και θα μου πείτε μα πως αλλιώς να γίνει,όταν ένας ολόκληρος λαός έχει μάθει στη ρεμούλα το βόλεμα στο δημόσιοι,όταν η επιχειρηματικότητα και το κεφαλαιο χαρακτηρίζεται και στιγματίζεται ως εχθρός της συνοχής και της κοινωνίας,από αριστερίστικες λογικές,που καλλιεργήθηκαν τα τελευταία 40 χρονια από όλα τα κόμματα. Πως να ζητήσεις να δεχτεί μια κοινωνία ριζικές αλλαγές όταν η καινοτομία,σε ένα

Krisis - The Prism GR2011 - Documentary