Γιατί ξεχνάμε εύκολα…
Από Το κουτί της Πανδώρας ……. Μετά από λίγο, με όση δύναμη τού απομένει, λέει στην μάνα του, «να κάνω νάνι…». Στο επόμενο δευτερόλεπτο ξεψυχά… Η «Εθνική Τράπεζα», με πρόσχημα τον νόμο 5101 τού 1931, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρέπεται η άμεση αποδέσμευση χρημάτων που προέρχονται από ερανικό λογαριασμό και δεν έχει δηλωθεί ο σκοπός του, δέσμευσε το ποσό κι αρνήθηκε την εκταμίευσή του. Το ποσό παρακρατείται για οκτώ μήνες. Αντ’ αυτού, η τράπεζα αποδεσμεύει μόνο 12 εκατομμύρια δραχμές· ποσό ανεπαρκές για την νοσηλεία τού μικρού Παναγιώτη, καθώς το «Μεμόριαλ» απαιτούσε προκαταβολή 33 εκατομμυρίων δραχμών. Γίνεται προσφυγή στην Δικαιοσύνη για την αποδέσμευση ολόκληρου τού ποσού και την υπεράσπιση τής οικογένειας , αναλαμβάνει αφιλοκερδώς, ο δικηγόρος Σπύρος Κλαδάς (μετέπειτα επικεφαλής τού ΣΔΟΕ). Ο μικρός Παναγιώτης όμως, δεν μπορεί να περιμένει… Αφήνει την τελευταία του πνοή στις 5 Μαρτίου 2001. Έχει πέσει θύμα τής γραφειοκρατίας κι ενδεχομένως κάποιων που μυρίστηκαν «
