Πέρασε στην αιωνιότητα η φωνή της Ελλάδας

Μεγάλο πλήγμα για τον Ελληνικό πολιτισμό.
Το όνομα της κυριας Δόμνας Σαμίου,δεν ήταν μονο εφάμιλλο της παραδοσιακής μουσικής,αλλα του Ελληνικού πολιισμού.
Δεν ήταν μόνο η αυθεντική φωνή της που την έκανε ξεχωριστή, αλλά και η αφοσίωσή της στη διάσωση των καλλιτεχνικών θησαυρών της Ελλάδας παράλληλα με τον διαρκή αγώνας «επικαιροποίησης» της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Δεν είναι τυχαίο, που η Δόμνα Σαμίου αγαπήθηκε όσο καμία άλλη από τους νέους.

Μαθήτρια του Σίμωνα Καρρά,από πολύ νέα,ερεύνησε την παραδοσιακή μουσική όσο κανένας άλλος,ταξιδεύοντας σε όλη την Ελλάδα και όχι μονο,όπου με ζήλο και αγάπη μελετούσε και ερμήνευε με μοναδικό τρόπο,αλλα πάντα με σεβασμό,παραδοσιακά τραγούδια,μέχρι και το τέλος της ζωής της.

Είχα την μεγάλη τιμή να τη γνωρίσω προσωπικά πριν λίγα χρονια στο χορό-θέατρο της Δώρας Στράτου στην Αθηνα,κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ, και δε θα ξεχάσω ποτε την αγάπη και την αφοσίωση της που έδειχνε για τους νέους οργανοπαίχτες παραδοσιακής μουσικής.

Μέσα σε λίγες γραμμές είναι αδύνατον να περιγράψεις την προσωπικότητα και το έργο της Κυριας Δόμνας Σαμίου.Αλλα σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς που περνάμε,η απώλεια τέτοιων ανθρώπων,είναι αν μη τι άλλο,τραγική για όλους μας.Για την Ελλάδα, τον πολιτισμό της,για την ίδια μας την ταυτότητα.
Εύχομαι το έργο της να βρει εκεινους τους ανθρώπους που με ζήλο και αγάπη θα το συνεχίσουν.Και είμαι σίγουρος ότι αυτοί υπάρχουν,άσχετα αν τα κακόγουστα media δεν τα προβάλουν ούτε κατά το ελάχιστο.

Καλο ταξίδι Κυρια Δόμνα...