ΠΟΙΑ ΔΑΝΙΑ ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ;
Η αμφισβήτηση,η αγανάκτηση,ακόμα και η άρνηση,έδωσαν τη θέση τους στον θυμό.Συνειδητοποιήσαμε ότι ο τρόπος με τον οποίο συνηθίσαμε να ζούμε σ'αυτή τη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια πνέει πλέον τα λοίσθια.Υψηλό βιοτικό επίπεδο με δανεικά τέρμα!
Είναι γεγονός,ότι οι πολίτες αυτής της χώρας,ήταν παγιδευμένοι σε ένα πολιτικό σύστημα,μη παραγωγικό,ελειπές σε πολλούς τομείς,και ταγμένο στις πελατειακές σχέσεις.Ασφαλιστικό,παιδεία,υγεία,και γενικά ένα κοινωνικό κράτος,ανύπαρκτο.Η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας,και που θα την μαστίζει-δυστηχώς-για πολλά ακόμα χρόνια,είναι περισσότερο κοινωνική,παρά οικονομική.Ο φόβος για μεγάλες κοινωνικές αναναταράξεις,είναι μεγαλύτερες απο ποτέ.Και ειδικά με μια κυβέρνηση,που δείχνει να πορεύεται πρός τον πανικό.
Εντύπωση δε, μου έκανε όταν άκουσα τον κ.Παπανδρέου,πριν απο λίγες ημέρες,να υποστηρίζει ότι φιλοδοξεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε Δανία του νότου,και πραγματικά δεν ήξερα,αν πρέπει να κλάψω,ή να γελάσω!
Δε μπορώ να καταλάβω,γιατί όντας υπουργός αυτής της κυβέρνησης,επί σειρά ετών,δεν έκανε την Ελλάδα,Δανία;Μήπως τις θεωρούσε ισάξιες;Γιατί αν πράγματι θεωρούσε ότι η Ελλάδα ίσον Δανία,τότε ο κ.Παπανδρέου,μάλλον ζούσε στην Δανία.
Μόνο που το δανέζικο κράτος,υπηρετεί τον πολίτη κ πρωθυπουργέ,δεν τον ληστεύει,δεν τον αδικεί,δεν εξυπηρετεί συμφέροντα όπως εσείς όλα αυτά τα χρόνια,αλλά τον προστατεύει.
Πραγματικά με λυπή βαθύτατα το γεγονός,ότι ο κ.Παπανδρέου ανακάλυψε μόλις την Αμερική,κατηγορώντας την αξιωματική αντιπολίτευση,για τη σημερινή κρίση.Θα περίμενε κανείς,τουλάχιστον ο πρόεδρος της κυβέρνησης,να αφήσει τη στείρα αντιπολίτευση,και να είναι περισσότερο ειλικρινής με τους πολίτες αυτής της χώρας,που έφτασε πλέον στον πάτο.Οι ευθύνες είναι μεγάλες απ'όλες τις κυβερνήσεις,απο το '80 και μετά.Το έργο που άφησε ο πρώην υπουργός παιδείας και νυν πρωθυπουργός,όλα αυτά τα χρόνια που υπηρέτησε στο υπουργείο παιδείας,κάθε άλλο παρα θετικά μπορούν να χαρακτηριστούν.Συντήρησε σχολές του χαβαλέ,και της σοβιετικής έμπνευσης,καθώς και μιας αντιπαραγωγικής μόρφωσης και θολοκουλτούρας.Αποτέλεσμα όλων αυτών,τα φροντιστήρια,να γίνονται ολοένα και πιο επικαιρδείς επιχειρήσεις,και εκατομύρια ευρώ να ξοδεύονται απο τον οικογενειακό προυπολογισμό.Η ποιότητα της παιδείας μας σήμερα,είναι κάτω του μετρίου,με αποτέλεσμα τελοιόφιτοι λυκείου να έχουν σοβαρότατες ελείψεις αργότερα στα ΑΕΙ η ΤΕΙ,και αυτά με τη σειρά τους να βγάζουν πτυχιούχους άνεργους.Στη Δανία, όταν ένας άνεργος νέος ή μία άνεργη νέα μπουν σε ένα από τα πολλά Κέντρα Ανεύρεσης Εργασίας, που υπάρχουν σε όλες τις μικρές και μεγάλες πόλεις της χώρας, το βέβαιον είναι ότι δεν θα βρεθούν μπροστά σε έναν αδιάφορο δημόσιο υπάλληλο, που απλώς θα καταχωρίσει τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και τις απαραίτητες αιτήσεις τους, θα τους δώσει έναν αριθμό πρωτοκόλλου και θα τους πει «εάν βρεθεί κάτι, θα ειδοποιηθείτε».
Στη σκανδιναβική αυτή χώρα έχουν κάνει πολύ σημαντικά βήματα προς τη μείωση της ανεργίας, ακριβώς επειδή δεν έχουν τέτοιους υπαλλήλους πίσω από τους πάγκους των Κέντρων Ανεύρεσης Εργασίας. Οπως διαβάσαμε αυτές τις μέρες σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Γκλάντις Φουσέ στην εφημερίδα «Γκάρντιαν», η Δανία έχει καταφέρει να μειώσει μόλις στο 3,2 τοις εκατό την ανεργία των νέων κάτω των 25 ετών, «επειδή αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανεργίας ολιστικά, για κάθε ξεχωριστή περίπτωση, και όχι γενικά, για μια απροσδιόριστη μάζα».
ΤΙ σημαίνει αυτό; Κατ' αρχάς ότι τα Κέντρα αυτά είναι επαρκώς στελεχωμένα με ανθρώπους που έχουν γενικές και ειδικές γνώσεις του αντικειμένου. Η επιλογή του προσωπικού γίνεται επί τη βάσει ενός συγκεκριμένου προγράμματος ανεύρεσης εργασίας που ακολουθεί η κυβέρνηση, και που συντάχθηκε με την ενεργό συνδρομή καθηγητών διαφόρων κοινωνικών επιστημών. Δεν τσιγγουνεύεται το κράτος στη στελέχωση αυτών των Κέντρων. Ξέρει ότι θα πληρώσει απείρως περισσότερα για να πληρώνει ανέργους. Ιδού πώς χειρίστηκε ένα τέτοιο Κέντρο την περίπτωση της 20χρονης Νάνα Αντερσον, η οποία έμεινε άνεργη για μόλις 13 εβδομάδες, και με χαρά έμαθε ότι κλείνει πλέον ο φάκελός της, επίδομα ανεργίας δεν θα χρειαστεί να πάρει πια, διότι απλούστατα βρέθηκε γι' αυτήν καλή δουλειά. Δουλειά, που την ενδιαφέρει και της αρέσει. Διότι επί 13 εβδομάδες η Νάνα έκανε ειδικά μαθήματα που τώρα της επιτρέπουν να εργαστεί ως βοηθός σε κέντρα φροντίδας ζώων, κατοικίδιων και μη. Η Νάνα οδηγήθηκε προς αυτήν την κατεύθυνση χάρη στη βοήθεια που έλαβε την πρώτη μέρα που μπήκε στο Κέντρο Ανεύρεσης Εργασίας, και η αρμόδια υπάλληλος μίλησε μαζί της πολλή ώρα και κατάλαβε ότι η νέα κοπέλα, που είχε τελειώσει γραμματειακές σπουδές, είχε αληθινό ενδιαφέρον, έως και πάθος, για τη φροντίδα των ζώων.
«ΓΙΑ κάθε άνθρωπο που έρχεται εδώ, ετοιμάζουμε ένα πλάνο το οποίο διαφέρει ανάλογα με την περίπτωση του καθενός», δηλώνει στην «Γκάρντιαν» η Λουίζ Χέαρ, που είναι ειδική σύμβουλος στο Εργατικό Κέντρο στη νοτιοδυτική Κοπεγχάχη, που χειρίζεται περιπτώσεις ανέργων κάτω των 30 ετών που έχουν λίγη, ή και καθόλου εκπαίδευση. Πολλές φορές, η κ. Χέαρ παραπέμπει νέους ανθρώπους σε ειδικούς ψυχολόγους, που τους βοηθούν να ξεπεράσουν, κατ' αρχάς, το σοκ ότι βρίσκονται χωρίς δουλειά (πολύ συνηθισμένες είναι εδώ οι περιπτώσεις κατάθλιψης και «διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας»), και στη συνέχεια να «γνωριστούν» με επαγγέλματα που ίσως να μη γνωρίζουν καν ότι υπάρχουν και να μπουν σε προγράμματα επιμόρφωσης για αυτά. Το πιο σημαντικό απ' όλα, όμως, είναι ότι τα Κέντρα αυτά διατηρούν επαφή με τους νέους ακόμα και μετά την πρόσληψή τους σε κάποια εργασία, ιδίως σε εκείνες που είναι γνωστό από πριν ότι θα είναι περιορισμένης διάρκειας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, γίνεται προετοιμασία, ψυχολογική και πρακτική, με άλλα προγράμματα επιμόρφωσης και εκπαίδευσης, για το επόμενο βήμα.
*Τελικά, το πιο απαραίτητο υπουργείο στην Ελλάδα θα ήταν ένα «Υπουργείο Αντιγραφής», που θα έβρισκε ό,τι καλό κάνουν οι άλλοι, θα το «έφερνε» εδώ και θα το «ακολουθούσε» κατά λέξη. Με την επίβλεψη, όμως, των ξένων!
«Αλλά το πλείστον κακόν οφείλεται
αναντιρρήτως εις την ανικανότητα
της ελληνικής διοικήσεως. Θα έλεγέ
τις ότι η χώρα αύτη ηλευθερώθη
επίτηδες διά να αποδειχθή ότι δεν
ήτο ικανή προς αυτοδιοίκησιν»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου