ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑ...

Εφυγε και αυτός ο χρόνος.Ενας χρόνος που περισσότερο σηματοδότησε την αρχή απο μια σειρά αλλαγών,που θα έλθουν τα επόμενα χρόνια.

Κρίση οικονομική,κρίση αξιών,κατάρευση του κοινωνικού ιστού,πολιτικά αδιέξοδα,και στο βάθος μια χώρα,που την υπομένω-ουμε,τριάντα χρόνια και κάτι ψιλά,μόλις ξύπνησε απο το λήθαργο.
Το ''Τσοβόλα δώσα όλα" του Παπανδρέου έφερε την '' επανίδρυση ''του Καραμανλή του νεότερου,και αυτό με τη σειρά του,το ''έχουμε λεφτά''του υιού Γιωργάκη.
Τους πήρε κάτι χρονάκια για να καταλάβουν ότι η χώρα που ποτέ δε πεθαίνει,έχει γίνει ένα απέραντο μπουρδέλο.Με τη διαφορά ότι οι πουτάνες τις υπόθεσης είμασταν εμείς.
Αυτοί ζούσανε στη καλύτερη χώρα του κόσμου.Μόνο που τους ξυπνήσανε απότομα,μερικοί Ευρωπαίοι.

"..το μπορντέλλο, όπου τριακόσιοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού! " Μ. Καραγάτση, "Τα Στερνά του Μίχαλου"

Στο blog αυτό που καταγράφω τις σκέψεις μου, απο το 2006 κυρίως με θέματα από την πολιτική ,και την τέχνη,αποφάσισα κάποια στιγμή να ξεγράψω όλες τις αναρτήσεις μου,και επιλέγοντας ένα καινούριο πρότυπο,θα κάνω μια καινούρια αρχή.

Οπως έκανα και στη ζωή μου.

Με τον καινούριο χρόνο άλλαξα πολλά.Αλλαξαν πολλά.Αφήνω το χρόνο να με παίρνει στο πέρασμά του.Να με συμπαρασέρνει στο πέρασμά του,και να κάνω το χρόνο φίλο μου,και όχι εχθρό.

Ενίοτε τα καταφέρνω.

Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να κρατήσω απο τη χρονιά που πέρασε,και άλλα τόσα που θέλω να ξεγράψω,που δε θέλω να θυμάμαι.

Τι θέλω να θυμάμαι:

1-Στιγμές ξεγνιασιάς στην αυλή του σπιτιού μου στο νησί,κάτω απο τη σκιά της πρασινάδας.

2-Τα ατελείωτα ξενύχτια στο μπαράκι μου,όχι με πελάτες,αλλά με φίλους.
3-Το σκυλάκι μου που δεν βρίσκεται πλέον κοντά μου και μου λείπει.
4-Τους γονείς μου χαμογελαστούς.
5-Την αδελφή μου χαρούμενη και ευτυχισμένη.
6-Τις πεζοπορίες στα βουνά του νησιού με άρωμα θυμάρι,και ρίγανι.
7-Tην κοπέλα μου.

Τι ΔΕΝ θέλω να θυμάμαι

1-Την ανάμιξη μου με τον πολιτιστικό σύλλογο του νησιού ως πρόεδρος
2-Τους νεόπλουτους,και χονδρομαλάκες λεχρίτες, που κατακλίσανε το νησί μου.
3-Το ταξίδι που έκανα στη Λέρο ( όχι,δεν πήγα στο φρενοκομείο...ακόμα )
4-Το πρωτάθλημα του Ολυμπιακού

Υπάρχουν μικρά και καθημερινά πράγματα που ζούμε,και μας κάνουν ευτυχισμένους.Ενα χαμόγελο,ένα τραγούδι,ένα βιβλίο,ένα χάδι,ένα ''σ'αγαπώ'' μπορούν να μας κάνουν,πολύ απλά,ευτυχισμένους.

Τέλος δεν θα αρκεστώ να σας ευχηθώ υγεία και ότι τέλος πάντων επιθυμείτε.Σας εύχομαι,να αντλείτε απο την καθημερινότητα την ευτυχία και τη χαρά,που περνάει σαν άνεμος,πολλές φορές,και δεν το παίρνουμε χαμπάρι.Και επειδή είμαι λάτρης τόσο της μουσικής όσο και των ποιημάτων,αλλά και του Σωκράτη Μάλαμα,

θα μου επιτρέψεται να σας αφιερώσω το παρακάτω τραγούδι,με τις καλύτερες ευχές μου για ένα δημιουργικό έτος.

και θυμηθείτε την επόμενη φορά που θα γίνουν εκλογές να τους πείτε :

ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΥΣΤΗ

ΓΙΑΤΙ

ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΤΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ !!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ